Stad Brussel eert prominente Belgische verzetstrijdster met eigen straat.
Yvonne Nèvejean redde 3000 Joodse kinderen tijdens de bezetting.
Twee straten in het hart van de nieuwe Tivoli-wijk in Laken werden vernoemd naar dames die tijdens de Tweede Wereldoorlog heldhaftig verzet boden tegen de bezetter. In november werd de Andrée De Jonghstraat ingehuldigd door het Schepencollège. Deze namiddag hebben we de straat vernoemd naar Yvonne Nèvejean feestelijk geopend. Dankzij haar moedig optreden, in samenwerking met het Joodsch Verdedigingscomiteit, heeft Yvonne tijdens de oorlog meer dan 3.000 Joodse kinderen kunnen redden. Ze voorzag de kinderen van valse identiteitspapieren en hield ze zo uit het zicht van de Duitse bezetter. De inhuldiging werd bijgewoond door de Schepenen Ans Persoons en Khalid Zian, en Adolph Nysenholc, voorzitter van de VZW Enfants Cachés.
Ans Persoons,
Schepen van Stedenbouw:
Onze straatnamen zijn een weerspiegeling van onze geschiedschrijving. De rol van opmerkelijke vrouwen in onze samenleving bleef lang onderbelicht. Door ze erkenning te geven in ons straatbeeld, brengen we hun levensparcours onder de aandacht en helpen we hen om een plaats in geschiedenis om te eisen. De Stad Brussel is met een serieuze inhaalbeweging gestart, denk maar aan de Suzan Daniel-brug, de Eliane Vogel-Polsky straat of de Anna Boch dreef. Wat zowel Andrée De Jongh als Yvonne Nèvejean gerealiseerd hebben tijdens de Tweede Wereldoorlog getuigt van een onwaarschijnlijke moed. Ze hebben duizenden levens gered. En toch kennen weinig mensen hun naam. Daar willen we verandering in brengen.
Philippe Close, Burgemeester :
Ik ben uiterst fier dat Brussel er nog een straat mag bijtellen met een vrouwennaam. Yvonne Nèvejean verdient het allerhoogste respect voor haar inspanningen tijdens de oorlog en haar bijdrage om 3.000 bedreigde kinderen te redden. Door haar naam te verbinden aan een straat zullen we nooit vergeten wie zij was en waar zij voor gestreden heeft.
Wie was Yvonne Nèvejean ?
Op 15 november 1900 kwam Yvonne Nèvejean ter wereld in Gentbrugge. Ze behaalde op haar 22ste een diploma van sociaal assistente in Brussel. Ze stuurde verder, eerst aan de Universiteit Gent, daarna in Verenigde Staten en behaalde een master in Sociale en Politieke Wetenschappen. Na haar terugkeer naar België in 1928 gaat ze aan de slag bij het Nationaal Werk voor Kinderwelzijn (het huidige Kind&Gezin). Het NWK besteedde veel aandacht aan kinderen in moeilijkheden en was de overkoepelende organisatie voor opvanghuizen in België. Ze klom al snel op in de rangen van de organisatie en in 1940 werd ze er directrice.
In augustus 1942 beginnen in België de eerste deportaties van Belgische Joden. Yvonne wordt op dat moment gecontacteerd door het ‘Joodsch Verdedigingscomiteit’, een piepjonge clandestiene organisatie opgericht door Hertz Jospa en Yvonne Jospa. Ze vragen haar hulp bij het onderbrengen van Joodse kinderen bij families en instellingen die samenwerken met het NWK. Meer dan 3.000 kinderen ontsnapten zo aan de gruwel van de nazi-kampen. Eind 1943 gaat Yvonne zich voltijds bezighouden met haar activiteiten voor het Joodsch Verdedigingscomiteit.
De Gestapo hield Yvonne Nèvejean nauwlettend in de gaten. Maar zelfs toen meerdere medewerkers van haar verzetsgroep gearresteerd werden, bleef ze verder werken in de schaduw. Onder andere de toenmalige Koningin Elisabeth en andere Belgische verzetshelden zoals Léon Platteau, topman bij de Belgische Justitie, hebben haar altijd gesteund.
Yvonne Nèvejean was zeer actief in het verenigingsleven. Ze stond aan de wieg van “Aide aux Israélites victimes de la guerre“ en van “l'Amicale des Anciens du CDJ ». Ze versterkt ook de relaties tussen Kind&Gezin en het Rode Kruis in België.
In 1996 brengt de Post een postzegel uit met haar afbeelding.
Khalid Zian,
Schepen voor Gelijke kansen besluit :
We staan versteld over de ongelijkheid in het aantal vrouwennamen in de openbare ruimte. Nochtans is er een overvloed aan vrouwelijke persoonlijkheden die deel uitmaken van onze geschiedenis zoals Yvonne Nèvejean. Daarom zet de Stad Brussel in op een rechtzetting via het actieplan voor Gelijkheid tussen Man en Vrouw. Ik kijk uit naar meer vrouwennamen voor straten en lanen, pleinen en Openbare Gebouwen.
